رهبر معظم انقلاب در روز ۱۷ خرداد در جمع دانشجویان از واژه«اتش به اختیار» استفاده کردند که در پی ان جریان خناس ضد انقلاب شروع به تخریب ،اتهام و قلب واقعیت کردند. جریان ضدانقلاب در حال ارائه یک تصویر آنارشیک از فرمان آتش به اختیار رهبر انقلاب به تشکل های دانشجویی است. گویی قرار است هر کسی هر کاری در هر جایی به ذهنش میرسد انجام دهد!تا جایی که سایت ضد انقلاب آمدنیوز اسید پاشی فردی به ۱۶ نفر در پارک را به فرمان «اتش به اختیار» رهبری نسبت داد و از فردا قر اقدام ناهنجار فیزیکی را ناجوانمردانه به سخن رهبری نسبت دهند. !!!
اما واقعیت به هیچ وجه این طور نیست. بیش از سه دهه رهبر انقلاب پی در پی نسبت به تهاجم فرهنگی به مردم و مسئولان هشدار می دهند تا شاید جلو سیطره فرهنگی دشمن غربی و عناصر غربزده وطنی را بگیرند؛ولی مسئولینی که بایدحافظ عرصه فرهنگ جامعه باشند و قرارگاه فرهنگی را در مبارزه با دشمن فرهنگی فرماندهی و مدیریت نمایند خود دچار الزایمر فرهنگی شده اندو بعضا در میدان دشمن بازی می کنند تا جایی که رهبری نظام این جایگاه را خالی از فرماندهی یا فاقد صلاحیت دانسته اندبطوری که از مقابل چشم خواب آلوده قرارگاه شورای انقلاب فرهنگی که نقش فرماندهی را دارد سند خفت بار ۲۰۳۰ در دولت پذیرفته و در سیر اجرایی قرار می گیرد ؛و هیچ اعتراض موثری شنیده نمی شود.اینجاست که رهبری چشم امید به افسران جنگ نرم برای مقابله با تهاجم وسیع فرهنگی دشمن بستند. از یک سو میبینند که در آن بالاها خبری نیست و دستگاه مرکزی اختلال دارد و نمیتواند مدیریت کند، و از سوی دیگر در کلام و سخن نمایندگان تشکلهای دانشجویی در دیدار ۱۷ خرداد شاهد پختگی و غنایی تحسینبرانگیز هستند.هشیاری و بصیرت لازمه فرماندهی است که امروز در بدنه پایین انقلابیون متعهد بیشتر از مسئولین رفاه زده و محافظه کار مشاهده می شود به این خاطر افسران جنگ نرم را مخاظب خود قرار داده و به آنها فرمان آتش به اختیار دادهاند. در حقیقت حکم آتش به اختیار را حضرت آقا به کسانی دادند که برای پیگیری مطالبات و منویات فرهنگی ایشان، نسبت به قرارگاه فرماندهی فرهنگی از دانش و صلاحیت بیشتری برخوردارند.
افسران جوان امام، حکم آتش به اختیار گرفتند تا وقتی در هیئات اندیشهورزشان مسئلهای برایشان بیّن شد، با خود نگویند حتما درباره این بدیهیات در آن بالا فکر میشود! بدانند که آن بالا اختلال دارد و خود باید اقدام کنند. باید نه مثل یک سرباز منتظر فرمان فرمانده ،بلکه مثل یک افسر خود با فهم و بصیرت در هنگام اقدام و عمل دیگر منتظر فرمان فرمانده نباشند و خودکار در عرصه فرهنگی عمل نمایند.احمد جوانی
ثبت دیدگاه